Για τους περισσότερους ανθρώπους που χρησιμοποιούσαν οικιακούς υπολογιστές 8-bit στις αρχές της δεκαετίας του 1980, η χρήση κασετών για την αποθήκευση προγραμμάτων ήταν μια διαρκής ανάμνηση.Μόνο πολύ πλούσιοι άνθρωποι μπορούν να αντέξουν οικονομικά τις μονάδες δίσκου, οπότε αν δεν σας αρέσει η ιδέα να περιμένετε να φορτώσει ο κώδικας για πάντα, τότε δεν έχετε τύχη.Ωστόσο, εάν είστε κάτοχος του Sinclair Spectrum, τότε μέχρι το 1983, έχετε μια άλλη επιλογή, το μοναδικό Sinclair ZX Microdrive.
Αυτή είναι μια μορφή που αναπτύχθηκε εσωτερικά από την Sinclair Research.Πρόκειται ουσιαστικά για μια μικρογραφία ενός καροτσιού με ταινία ατελείωτου βρόχου.Εμφανίστηκε με τη μορφή κασέτας Hi-Fi 8 κομματιών τα τελευταία δέκα χρόνια και υπόσχεται αστραπιαίους χρόνους φόρτωσης.Δευτερόλεπτα και σχετικά τεράστια χωρητικότητα αποθήκευσης που ξεπερνά τα 80 kB.Οι ιδιοκτήτες Sinclair μπορούν να συμβαδίσουν με τα μεγάλα αγόρια στον κόσμο των οικιακών υπολογιστών και μπορούν να το κάνουν χωρίς να σπάσουν υπερβολικά τα χρήματα.
Ως ταξιδιώτης που επέστρεφε από ένα στρατόπεδο χάκερ στην ηπειρωτική χώρα, λόγω της πανδημίας, η βρετανική κυβέρνηση με ζήτησε να μπω σε καραντίνα για δύο εβδομάδες.Το έκανα ως καλεσμένος της Κλερ.Η Claire είναι φίλη μου και τυχαίνει να είναι πηγή γνώσης.Ικανοποιητικός συλλέκτης υλικού και λογισμικού 8-bit Sinclair.Ενώ συζητούσε για το Microdrive, όχι μόνο αγόρασε μερικά παραδείγματα μονάδων δίσκου και λογισμικού, αλλά και το σύστημα διεπαφής και το αρχικό κιτ Microdrive σε κουτί.Αυτό μου έδωσε την ευκαιρία να επιθεωρήσω και να αποσυναρμολογήσω το σύστημα και να παρέχω στους αναγνώστες συναρπαστικές πληροφορίες σχετικά με αυτήν την πιο ασυνήθιστη περιφερειακή συσκευή.
Πάρτε το Microdrive.Είναι μια μονάδα διαστάσεων περίπου 80 mm x 90 mm x 50 mm και ζυγίζει λιγότερο από 200 γραμμάρια.Ακολουθεί τις ίδιες στυλιστικές ενδείξεις Rich Dickinson με το αρχικό ελαστικό κλειδί Spectrum.Στο μπροστινό μέρος υπάρχει ένα άνοιγμα περίπου 32 mm x 7 mm για την εγκατάσταση κασετών ταινίας Microdrive και σε κάθε πλευρά του πίσω μέρους υπάρχει ένας σύνδεσμος PCB 14 κατευθύνσεων για σύνδεση στο Spectrum και μαργαρίτα μέσω ενός προσαρμοσμένου σειριακού διαύλου Another Microdrive παρέχει καλώδια και υποδοχές με κορδέλα.Με αυτόν τον τρόπο μπορούν να συνδεθούν έως και οκτώ μονάδες δίσκου.
Όσον αφορά τις τιμές στις αρχές της δεκαετίας του 1980, το Spectrum ήταν ένα καταπληκτικό μηχάνημα, αλλά το τίμημα της εφαρμογής του ήταν ότι πλήρωσε πολύ λίγα για την ενσωματωμένη διεπαφή υλικού πέρα από τις θύρες βίντεο και κασέτας.Πίσω από αυτό υπάρχει μια ακραία υποδοχή, η οποία ουσιαστικά εκθέτει τους διάφορους διαύλους του Z80, αφήνοντας τυχόν περαιτέρω διεπαφές συνδεδεμένες μέσω της μονάδας επέκτασης.Ένας τυπικός κάτοχος του Spectrum μπορεί να έχει έναν προσαρμογέα joystick Kempston με αυτόν τον τρόπο, το πιο προφανές παράδειγμα.Το Spectrum δεν είναι σίγουρα εξοπλισμένο με υποδοχή Microdrive, επομένως το Microdrive έχει τη δική του διεπαφή.Το Sinclair ZX Interface 1 είναι μια μονάδα σε σχήμα σφήνας που εμπλέκεται με την ακραία υποδοχή στο Spectrum και βιδώνεται στο κάτω μέρος του υπολογιστή.Παρέχει μια διεπαφή Microdrive, μια σειριακή θύρα RS-232, μια απλή υποδοχή διασύνδεσης LAN που χρησιμοποιεί υποδοχή 3,5 mm και υποδοχή ακμής Replica of Sinclair με περισσότερες διεπαφές που έχουν εισαχθεί.Αυτή η διεπαφή περιέχει μια ROM που αντιστοιχίζεται στην εσωτερική ROM του Spectrum, όπως επισημάναμε όταν εμφανίστηκε το πρωτότυπο Spectrum στο Cambridge Computing History Center, όπως όλοι γνωρίζουμε, δεν έχει ολοκληρωθεί και ορισμένες από τις αναμενόμενες λειτουργίες του δεν έχουν υλοποιηθεί.
Είναι ενδιαφέρον να μιλάμε για υλικό, αλλά φυσικά, αυτό είναι το Hackaday.Δεν θέλετε απλώς να το δείτε, θέλετε να δείτε πώς λειτουργεί.Τώρα ήρθε η ώρα να αποσυναρμολογήσουμε, πρώτα θα ανοίξουμε την ίδια τη μονάδα Microdrive.Ακριβώς όπως το Spectrum, το επάνω μέρος της συσκευής καλύπτεται από μια μαύρη πλάκα αλουμινίου με το εμβληματικό λογότυπο Spectrum, το οποίο πρέπει να διαχωριστεί προσεκτικά από την υπόλοιπη δύναμη της κόλλας της δεκαετίας του 1980 για να αποκαλυφθούν οι δύο βιδωτές θήκες που συγκρατούν το επάνω μέρος.Όπως το Spectrum, είναι δύσκολο να γίνει αυτό χωρίς να λυγίσει το αλουμίνιο, επομένως απαιτούνται κάποιες δεξιότητες.
Ανασηκώστε το επάνω μέρος και αφήστε το LED του οδηγού, η μηχανική συσκευή και η πλακέτα κυκλώματος εμφανίζονται στο οπτικό πεδίο.Οι έμπειροι αναγνώστες θα παρατηρήσουν αμέσως τις ομοιότητες μεταξύ αυτού και της μεγαλύτερης κασέτας ήχου 8 κομματιών.Αν και αυτό δεν είναι παράγωγο του συστήματος, λειτουργεί με πολύ παρόμοιο τρόπο.Ο ίδιος ο μηχανισμός είναι πολύ απλός.Στη δεξιά πλευρά υπάρχει ένας μικροδιακόπτης που ανιχνεύει πότε η ταινία αφαιρεί την ετικέτα προστασίας εγγραφής και στην αριστερή πλευρά είναι ένας άξονας κινητήρα με έναν κύλινδρο καπακιού.Στο επαγγελματικό άκρο της ταινίας υπάρχει μια κεφαλή ταινίας, η οποία μοιάζει πολύ με αυτό που μπορεί να βρείτε σε ένα κασετόφωνο, αλλά έχει έναν πιο στενό οδηγό ταινίας.
Υπάρχουν δύο PCB.Στο πίσω μέρος της κεφαλής της ταινίας υπάρχει μια προσαρμοσμένη ULA 24 ακίδων (Uncommitted Logic Array, στην πραγματικότητα ο προκάτοχος των CPLD και FPGA στη δεκαετία του 1970) για την επιλογή και τη λειτουργία μονάδων δίσκου.Το άλλο συνδέεται Στο κάτω μισό του περιβλήματος που φιλοξενεί τους δύο συνδέσμους διασύνδεσης και τα ηλεκτρονικά στοιχεία του διακόπτη κινητήρα.
Η ταινία είναι 43 mm x 7 mm x 30 mm και περιέχει μια αυτολιπαινόμενη ταινία συνεχούς βρόχου με μήκος 5 μέτρα και μήκος 1,9 mm.Δεν κατηγορώ την Claire που δεν με άφησε να ανοίξω ένα από τα παλιομοδίτικα φυσίγγια της, αλλά ευτυχώς, η Wikipedia μας έδωσε μια εικόνα του φυσιγγίου με το επάνω μέρος κλειστό.Οι ομοιότητες με την ταινία 8 κομματιών γίνονται αμέσως εμφανείς.Το καπάκι μπορεί να βρίσκεται στη μία πλευρά, αλλά ο ίδιος βρόχος ταινίας τροφοδοτείται πίσω στο κέντρο ενός μόνο τροχού.
Το εγχειρίδιο microdrive ZX ισχυρίζεται αισιόδοξα ότι κάθε κασέτα μπορεί να χωρέσει 100 kB δεδομένων, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι μόλις χρησιμοποιηθούν ορισμένες επεκτάσεις, μπορούν να χωρέσουν περίπου 85 kB και να αυξηθούν σε περισσότερα από 90 kB.Είναι δίκαιο να πούμε ότι δεν είναι τα πιο αξιόπιστα μέσα και οι κασέτες έφτασαν τελικά σε σημείο που δεν μπορούσαν πλέον να διαβαστούν.Ακόμη και το Εγχειρίδιο Sinclair συνιστά τη δημιουργία αντιγράφων ασφαλείας των ταινιών που χρησιμοποιούνται συνήθως.
Το τελευταίο εξάρτημα του συστήματος που θα αποσυναρμολογηθεί είναι η ίδια η διεπαφή 1.Σε αντίθεση με το προϊόν Sinclair, δεν έχει βίδες κρυμμένες κάτω από τα λαστιχένια πόδια, επομένως, εκτός από τη λεπτή λειτουργία του διαχωρισμού της κορυφής του περιβλήματος από τον σύνδεσμο ακμής Spectrum, είναι επίσης εύκολο να αποσυναρμολογηθεί.Μέσα υπάρχουν τρία τσιπ, μια Texas Instruments ROM, ένα universal όργανο ULA αντί για το έργο Ferranti που χρησιμοποιεί η ίδια η Spectrum και λίγο 74 λογικό.Το ULA περιλαμβάνει όλα τα κυκλώματα εκτός από τις διακριτές συσκευές που χρησιμοποιούνται για την οδήγηση σειριακών λεωφορείων RS-232, Microdrive και δικτύου.Το Sinclair ULA είναι γνωστό για την υπερθέρμανση και το μαγείρεμα μόνο του, που είναι ο πιο ευάλωτος τύπος.Η διεπαφή εδώ δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί πάρα πολύ, επειδή δεν έχει εγκατεστημένο ψυγείο ULA και δεν υπάρχει σημάδι θερμότητας πάνω ή γύρω από το κέλυφος.
Η τελευταία πρόταση της αποσυναρμολόγησης θα πρέπει να είναι το εγχειρίδιο, το οποίο είναι ένας τυπικός καλογραμμένος λεπτός τόμος που μπορεί να παρέχει μια εις βάθος κατανόηση του συστήματος και του τρόπου με τον οποίο ενσωματώνεται στον διερμηνέα BASIC.Η δυνατότητα δικτύωσης είναι ιδιαίτερα συναρπαστική επειδή χρησιμοποιείται σπάνια.Βασίζεται σε κάθε Spectrum στο δίκτυο για να εκδώσει μια εντολή για να εκχωρήσει στον εαυτό του έναν αριθμό κατά την εκκίνηση, επειδή δεν υπάρχει Flash ή παρόμοια μνήμη.Αυτό προοριζόταν αρχικά να τοποθετήσει τη σχολική αγορά ως ανταγωνιστή του Econet της Acorn, επομένως δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι το BBC Micro κέρδισε ένα σχολικό συμβόλαιο με την υποστήριξη της κυβέρνησης αντί για τη μηχανή Sinclair.
Ξεκινώντας το 2020, κοιτάξτε πίσω σε αυτήν την ξεχασμένη υπολογιστική τεχνολογία και δείτε έναν κόσμο στον οποίο ένα αποθηκευτικό μέσο 100 kB φορτώνεται σε περίπου 8 δευτερόλεπτα αντί για λίγα λεπτά φόρτωσης ταινίας.Αυτό που προκαλεί σύγχυση είναι ότι το Interface 1 δεν περιλαμβάνει παράλληλη διεπαφή εκτυπωτή, επειδή κοιτάζοντας το πλήρες σύστημα Spectrum, δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ότι έχει γίνει ένας επαρκής υπολογιστής παραγωγικότητας οικιακού γραφείου σήμερα, συμπεριλαμβανομένης φυσικά της τιμής του.Η Sinclair πουλάει τους δικούς της θερμικούς εκτυπωτές, αλλά ακόμη και οι πιο λάτρεις της Sinclair με τα πιο αστέρια δεν μπορούν να αποκαλούν τον εκτυπωτή ZX εκτυπωτή καινοτομίας.
Η αλήθεια είναι ότι, όπως όλοι οι Sinclair, έπεσε θύμα της θρυλικής μείωσης του κόστους του Sir Clive και της ευφυούς ικανότητας να δημιουργεί αδύνατη ευρηματικότητα από απροσδόκητα εξαρτήματα.Το Microdrive αναπτύχθηκε εξ ολοκλήρου από τη Sinclair, αλλά ίσως ήταν πολύ λίγο, πολύ αναξιόπιστο και πολύ αργά.Το πρώτο Apple Macintosh εξοπλισμένο με μονάδα δισκέτας κυκλοφόρησε στις αρχές του 1984 ως σύγχρονο προϊόν της ZX Microdrive.Αν και αυτές οι μικρές κασέτες μπήκαν στο άτυχο QL μηχανής 16-bit του Sinclair, αποδείχθηκε ότι ήταν εμπορική αποτυχία.Μόλις αγόραζαν τα περιουσιακά στοιχεία της Sinclair, η Amstrad θα λάνσαρε το Spectrum με μια δισκέτα 3 ιντσών, αλλά εκείνη την εποχή οι μικροϋπολογιστές της Sinclair πωλούνταν μόνο ως κονσόλες παιχνιδιών.Πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα αποσυναρμολόγηση, αλλά ίσως είναι καλύτερο να φύγουμε με τις ευτυχισμένες αναμνήσεις του 1984.
Είμαι πολύ ευγνώμων στην Claire για τη χρήση του υλικού εδώ.Σε περίπτωση που αναρωτιέστε, η παραπάνω φωτογραφία δείχνει μια ποικιλία διαφορετικών εξαρτημάτων, συμπεριλαμβανομένων λειτουργικών και μη λειτουργικών εξαρτημάτων, ειδικά η πλήρως αποσυναρμολογημένη μονάδα Microdrive είναι μια αποτυχημένη μονάδα.Δεν θέλουμε να βλάψουμε άσκοπα το υλικό αντίστροφης πληροφορικής στο Hackaday.
Έχω χρησιμοποιήσει το Sinclair QL για περισσότερα από επτά χρόνια και πρέπει να πω ότι οι μικροδίσκοι τους δεν είναι τόσο εύθραυστοι όσο λένε οι άνθρωποι.Τα χρησιμοποιώ συχνά για σχολικές εργασίες κ.λπ., και δεν χάνω ποτέ κανένα έγγραφο.Αλλά υπάρχουν πράγματι μερικές «σύγχρονες» συσκευές που είναι πολύ πιο αξιόπιστες από τις αρχικές.
Όσον αφορά το Interface I, είναι πολύ περίεργο στον ηλεκτρικό σχεδιασμό.Η σειριακή θύρα είναι απλώς ένας προσαρμογέας επιπέδου και το πρωτόκολλο RS-232 υλοποιείται από λογισμικό.Αυτό προκαλεί προβλήματα κατά τη λήψη δεδομένων, επειδή το μηχάνημα έχει μόνο χρόνο για το bit διακοπής να κάνει ό,τι χρειάζεται με τα δεδομένα.
Επιπλέον, η ανάγνωση από ταινία είναι ενδιαφέρουσα: έχετε μια θύρα IO, αλλά αν διαβάσετε από αυτήν, η διεπαφή θα σταματήσει τον επεξεργαστή μέχρι να διαβαστεί ένα πλήρες byte από την κασέτα (που σημαίνει ότι αν ξεχάσετε Ενεργοποιήστε το μοτέρ ταινίας και ο υπολογιστής θα κρεμάσει).Αυτό επιτρέπει τον εύκολο συγχρονισμό του επεξεργαστή και της ταινίας, ο οποίος είναι απαραίτητος λόγω της πρόσβασης στο δεύτερο μπλοκ μνήμης 16K (το πρώτο έχει ROM, το τρίτο και το τέταρτο έχουν πρόσθετη μνήμη 48K μοντέλων) και λόγω του buffer microdrive Συμβαίνει να βρίσκεστε σε αυτήν την περιοχή, επομένως είναι αδύνατο να χρησιμοποιήσετε μόνο χρονισμένους βρόχους.Εάν ο Sinclair χρησιμοποιεί μια μέθοδο πρόσβασης όπως αυτή που χρησιμοποιείται στο Inves Spectrum (η οποία επιτρέπει τόσο στο κύκλωμα βίντεο όσο και στον επεξεργαστή να έχουν πρόσβαση στη μνήμη RAM βίντεο ατιμώρητα, ακριβώς όπως το][ στην Apple, τότε το κύκλωμα διεπαφής θα μπορούσε να ήταν πολύ απλό.
Το Spectrum έχει όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο για να επεξεργαστεί τα ληφθέντα byte, υπό την προϋπόθεση ότι η συσκευή στο άλλο άκρο εφαρμόζει σωστά τον έλεγχο ροής υλικού (για ορισμένα (όλα;) τσιπ της μητρικής πλακέτας "SuperIO" *όχι* η κατάσταση. Σπατάλησα μερικές μέρες κάνοντάς τον εντοπισμό σφαλμάτων πριν το συνειδητοποιήσω και μεταβώ στον παλιό παραγωγικό σειριακό προσαρμογέα USB, εξεπλάγην που το Just Worked λειτούργησε για πρώτη φορά)
Σχετικά με το RS232.Πήρα διόρθωση σφαλμάτων 115k και αξιόπιστο bit bumping 57k χωρίς πρωτόκολλο διόρθωσης σφαλμάτων.Το μυστικό είναι να συνεχίσετε να δέχεστε έως και 16 byte μετά την απόρριψη του CTS.Ο αρχικός κωδικός ROM δεν το έκανε αυτό, ούτε μπορεί να επικοινωνήσει με το «σύγχρονο» UART.
Η Wikipedia λέει 120 kbit/sec.Όσον αφορά το συγκεκριμένο πρωτόκολλο, δεν ξέρω, αλλά ξέρω ότι χρησιμοποιεί στερεοφωνική κεφαλή ταινίας, και ο χώρος αποθήκευσης bit είναι "μη ευθυγραμμισμένος".Δεν ξέρω πώς να το εξηγήσω στα αγγλικά… τα κομμάτια στο ένα κομμάτι ξεκινούν στη μέση των κομματιών στο άλλο κομμάτι.
Αλλά μια γρήγορη αναζήτηση βρήκα αυτή τη σελίδα, όπου ο χρήστης συνδέει τον παλμογράφο με το σήμα δεδομένων, και φαίνεται να είναι διαμόρφωση FM.Αλλά είναι QL και δεν είναι συμβατό με το Spectrum.
Ναι, αλλά να θυμάστε ότι ο σύνδεσμος μιλά για μικροδίσκους Sinclair QL: αν και είναι φυσικά ίδιοι, χρησιμοποιούν μη συμβατές μορφές, επομένως η QL δεν μπορεί να διαβάσει κασέτες μορφής Spectrum και το αντίστροφο.
Λίγο ευθυγραμμισμένο.Τα byte παρεμβάλλονται μεταξύ του κομματιού 1 και του κομματιού 2. Είναι διφασική κωδικοποίηση.Ένα fm που βρίσκεται συνήθως σε πιστωτικές κάρτες.Η διεπαφή επανασυναρμολογεί τα byte στο υλικό και ο υπολογιστής διαβάζει μόνο τα byte.Ο αρχικός ρυθμός δεδομένων είναι 80 kbps ανά κομμάτι ή 160 kbps και για τα δύο.Η απόδοση είναι παρόμοια με τις δισκέτες εκείνης της εποχής.
Δεν ξέρω, αλλά υπήρχαν αρκετά άρθρα για κορεσμένη ηχογράφηση εκείνη την εποχή.Για να χρησιμοποιήσετε ένα υπάρχον κασετόφωνο, απαιτούνται ήχοι.Αλλά αν τροποποιήσετε μια κεφαλή ταινίας άμεσης πρόσβασης, μπορείτε να την τροφοδοτήσετε απευθείας με ρεύμα DC και να συνδέσετε απευθείας μια σκανδάλη Schmitt για αναπαραγωγή.Έτσι απλώς τροφοδοτεί το σειριακό σήμα της κεφαλής της ταινίας.Μπορείτε να έχετε μεγαλύτερες ταχύτητες χωρίς να ανησυχείτε για το επίπεδο αναπαραγωγής.
Χρησιμοποιείται σίγουρα στον κόσμο του "mainframe".Πάντα πιστεύω ότι χρησιμοποιείται σε ορισμένα μικρά προγράμματα υπολογιστών, όπως "δισκέτες", αλλά δεν ξέρω.
Έχω ένα QL με 2 micro-drives, το οποίο είναι αλήθεια, τουλάχιστον το QL είναι πιο αξιόπιστο από ό, τι λένε οι άνθρωποι.Έχω ZX Spectrum, αλλά όχι microdrives (αν και τους θέλω).Το πιο πρόσφατο πράγμα που πήρα είναι να κάνω κάποια διασταυρούμενη ανάπτυξη.Χρησιμοποιώ το QL ως πρόγραμμα επεξεργασίας κειμένου και μεταφέρω αρχεία στο Spectrum που συγκεντρώνει αρχεία μέσω σειριακής (Γράφω ένα πρόγραμμα οδήγησης εκτυπωτή για το πρόγραμμα ZX Spectrum PCB Designer, το οποίο θα αναβαθμίσει και θα εισαγάγει pixel σε ανάλυση 216 ppi, ώστε το κομμάτι να μην εμφανίζονται οδοντωτοί).
Μου αρέσει το QL μου και το πακέτο λογισμικού του, αλλά πρέπει να μισώ το microdrive του.Λαμβάνω συχνά σφάλματα "BAD OR CHANGED MEDIUM" μετά την αποχώρησή μου από τη δουλειά.Απογοητευτικό και αναξιόπιστο.
Έγραψα την εργασία μου για την επιστήμη των υπολογιστών BSc στο QL 128 Kb.Το Quill μπορεί να αποθηκεύσει μόνο περίπου 4 σελίδες.Δεν τόλμησα ποτέ να ξεχειλίσω το ram γιατί θα άρχιζε να κουνάει τη μονάδα micro και το σφάλμα θα εμφανιζόταν σύντομα.
Ανησυχώ τόσο πολύ για την αξιοπιστία του Microdrive που δεν μπορώ να δημιουργήσω αντίγραφα ασφαλείας κάθε συνεδρίας επεξεργασίας σε δύο κασέτες Microdrive.Ωστόσο, αφού έγραψα για μια ολόκληρη μέρα, έσωσα κατά λάθος το νέο μου κεφάλαιο με το όνομα του παλιού κεφαλαίου, αντικαθιστώντας έτσι τη δουλειά μου την προηγούμενη μέρα.
"Νομίζω ότι είναι εντάξει, τουλάχιστον έχω ένα αντίγραφο ασφαλείας!";Αφού άλλαξα την κασέτα, θυμήθηκα ότι η σημερινή εργασία πρέπει να αποθηκευτεί στο αντίγραφο ασφαλείας και να αντικατασταθεί έγκαιρα η εργασία της προηγούμενης ημέρας!
Έχω ακόμα το QL μου, πριν από περίπου ένα χρόνο, χρησιμοποίησα με επιτυχία ένα mini drive cartridge 30-35 ετών για να το αποθηκεύσω και να το φορτώσω
Χρησιμοποίησα τη μονάδα δισκέτας του ibm pc, είναι ένας προσαρμογέας στο πίσω μέρος του φάσματος, είναι πολύ γρήγορος και διασκεδαστικός(συγκρίνετε το με κασέτα μέρα και νύχτα)
Αυτό με φέρνει πίσω.Εκείνη την ώρα χάκαρα τα πάντα.Μου πήρε μια εβδομάδα για να εγκαταστήσω το Elite στο Microdrive και να αφήσω το LensLok να είναι πάντα ο ρόλος AA.Ο χρόνος φόρτωσης Elite είναι 9 δευτερόλεπτα.Ξοδέψατε περισσότερο από ένα λεπτό στην Amiga!Είναι βασικά μια χωματερή μνήμης.Χρησιμοποίησα μια ρουτίνα διακοπής για να παρακολουθήσω το int 31(?) για πυρκαγιά joystick Kempston.Το LensLok χρησιμοποιεί διακοπές για την εισαγωγή πληκτρολογίου, επομένως πρέπει απλώς να πιέσω τον κώδικα για να απενεργοποιηθεί αυτόματα.Η Elite άφησε μόνο περίπου 200 byte αχρησιμοποίητα.Όταν το αποθήκευσα με *”m”,1, ο σκιώδης χάρτης της διεπαφής 1 κατάπιε τη διακοπή μου!Ουάου.πριν 36 χρόνια.
Απάτησα λίγο… Έχω μια δισκέτα Discovery Opus 1 3,5 ιντσών στο Speccy μου.Διαπίστωσα ότι χάρη σε ένα ευτυχές ατύχημα την ημέρα που το Elite συνετρίβη κατά τη φόρτωση, μπορώ να αποθηκεύσω το Elite στη δισκέτα… και είναι η έκδοση 128, χωρίς κλείδωμα φακού!αποτέλεσμα!
Είναι ενδιαφέρον ότι περίπου 40 χρόνια αργότερα, η δισκέτα είναι νεκρή και η κασέτα υπάρχει ακόμα:) ΥΓ: Χρησιμοποιώ μια βιβλιοθήκη κασετών, η καθεμία με 18 μονάδες, κάθε μονάδα δίσκου μπορεί να παρέχει ταχύτητα 350 MB/s;)
Θέλω να μάθω εάν αποσυναρμολογήσετε τον προσαρμογέα κασέτας, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τη μαγνητική κεφαλή για να φορτώσετε δεδομένα στον υπολογιστή μέσω του microdrive;
Οι κεφαλές είναι πολύ παρόμοιες, αν όχι ίδιες (αλλά μια "κεφαλή γόμας" θα πρέπει να ενσωματωθεί στο σχηματικό), αλλά η ταινία στο microdrive είναι στενότερη, επομένως πρέπει να δημιουργήσετε έναν νέο οδηγό ταινίας.
«Μόνο οι πολύ πλούσιοι άνθρωποι μπορούν να αντέξουν οικονομικά τις μονάδες δίσκου».Ίσως στο Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά σχεδόν όλοι στις ΗΠΑ τα έχουν.
Θυμάμαι το κόστος ενός PlusD + δίσκο + μετασχηματιστή ρεύματος, το 1990, ήταν περίπου 33.900 πεσέτες (περίπου 203 ευρώ).Με τον πληθωρισμό, τώρα είναι 433 Ευρώ (512 USD).Αυτό είναι περίπου το ίδιο με το κόστος ενός πλήρους υπολογιστή.
Θυμάμαι ότι το 1984, η τιμή του C64 ήταν 200 δολάρια ΗΠΑ, ενώ η τιμή του 1541 ήταν 230 δολάρια (στην πραγματικότητα υψηλότερη από τον υπολογιστή, αλλά λαμβάνοντας υπόψη ότι έχει το δικό του 6502, αυτό δεν προκαλεί έκπληξη).Αυτές οι δύο συν μια φθηνή τηλεόραση εξακολουθούν να είναι λιγότερο από το ένα τέταρτο της τιμής της Apple II.Ένα κουτί με 10 δισκέτες πωλείται για 15 $, αλλά η τιμή έχει μειωθεί με τα χρόνια.
Πριν συνταξιοδοτηθώ, χρησιμοποιούσα μια εξαιρετική εταιρεία μηχανολογικού σχεδιασμού και κατασκευής στο βόρειο τμήμα του Κέιμπριτζ (Ηνωμένο Βασίλειο), η οποία κατασκεύαζε όλα τα μηχανήματα που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή φυσιγγίων Microdrives.
Νομίζω ότι στις αρχές της δεκαετίας του 1980, η έλλειψη παράλληλης θύρας συμβατής με centronics δεν ήταν μεγάλη υπόθεση και οι σειρικοί εκτυπωτές εξακολουθούσαν να είναι συνηθισμένοι.Εξάλλου, ο θείος Κλάιβ θέλει να σας πουλήσει τον εκτυπωτή ZX FireHzard…καλά.Το ατελείωτο βουητό και η μυρωδιά του όζοντος καθώς κινείται κάτω από το επάργυρο χαρτί.
Μικροδίσκοι, η τύχη μου ήταν πολύ κακή, ήμουν γεμάτος από επιθυμία για αυτούς όταν βγήκαν, αλλά μόνο λίγα χρόνια αργότερα άρχισα να μαζεύω κάποιο υλικό φτηνά από μεταχειρισμένα και δεν το έκανα πάρτε οποιοδήποτε υλικό.Κατέληξα με 2 θύρες 1, 6 micro-drive, μερικά τυχαία χρησιμοποιημένα καροτσάκια και ένα κουτί με 30 ολοκαίνουργια καρότσια 3ου τετραγωνικού, αν μπορώ να φτιάξω κάποιο από αυτά σε οποιονδήποτε συνδυασμό 2×6, ενοχλούμαι πολύ όταν δουλεύω ένα μέρος.Κυρίως, δεν φαίνεται να είναι μορφοποιημένα.Δεν το σκέφτηκα ποτέ, ακόμα κι αν έλαβα βοήθεια από ομάδες συζητήσεων όταν μπήκα στο διαδίκτυο στις αρχές της δεκαετίας του '90.Ωστόσο, τώρα που έχω "πραγματικούς" υπολογιστές, έβαλα τις σειριακές θύρες να λειτουργούν, έτσι αποθήκευσα πράγματα σε αυτές μέσω ενός καλωδίου null modem και έτρεξα μερικά ανόητα τερματικά.
Έχει γράψει κανείς κάποιο πρόγραμμα για να "προεκτείνει" τις κασέτες εκτελώντας τις σε βρόχο πριν επιχειρήσει να τις μορφοποιήσει;
Δεν έχω micro drive, αλλά θυμάμαι ότι το διάβασα στο περιοδικό ZX (Ισπανία).Όταν το διάβασα, με εξέπληξε!
Φαίνεται να θυμάμαι ότι ο εκτυπωτής είναι ηλεκτροστατικός, όχι θερμικός… μπορεί να κάνω λάθος.Το άτομο στο οποίο εργάστηκα για την ανάπτυξη ενσωματωμένου λογισμικού στα τέλη της δεκαετίας του '80 συνέδεσε έναν από τους δίσκους ταινίας στο Speccy και έβαλε τον προγραμματιστή EPROM στην πίσω θύρα.Το να πούμε ότι αυτή είναι μια άχρηστη χρήση θα ήταν υποτιμητικό.
Κανενα απο τα δυο.Το χαρτί είναι επικαλυμμένο με ένα λεπτό στρώμα μετάλλου και ο εκτυπωτής σέρνει τη μεταλλική γραφίδα κατά μήκος.Ένας παλμός υψηλής τάσης δημιουργείται για να αφαιρέσει τη μεταλλική επίστρωση όπου χρειάζονται μαύρα εικονοστοιχεία.
Όταν ήσουν έφηβος, η διεπαφή ZX 1 με τη διεπαφή RS-232 σε έκανε να νιώθεις σαν τον «βασιλιά του κόσμου».
Στην πραγματικότητα, τα Microdrives ξεπέρασαν εντελώς τον (ελάχιστο) προϋπολογισμό μου.Πριν γνωρίσω αυτόν τον τύπο που πουλούσε πειρατικά παιχνίδια LOL, δεν ήξερα κανέναν.Εκ των υστέρων, θα πρέπει να αγοράσω το Interface 1 και μερικά παιχνίδια ROM.Τόσο σπάνιο όσο τα δόντια μιας κότας.
Ώρα δημοσίευσης: Ιουν-15-2021